Γράφει η Κατερίνα Τσακτσίρα…
Στις μέρες μας, με έναν λόγο παραπάνω την οικονομική κρίση, οι άνθρωποι αλλάζουν όπως και οι καταστάσεις και τα γεγονότα γύρω τους. Κάποιοι το επιδιώκουν σαν συνέπεια των αλόγιστων δράσεων τους και άλλοι αναγκάζονται να συμβιβαστούν με μία πραγματικότητα που είτε τους ρίχνει πιο κάτω, είτε ανακαλύπτουν πράγματα μέσα από την καινούργια τους ζωή που ποτέ δεν πίστευαν ότι θα μπορούσαν να τους αλλάξουν…
Μέσα από την καθημερινότητα λοιπόν, παρατήρησα ότι οι άνθρωποι γίνονται ολοένα και πιο κτητικοί και ολοένα και πιο σκληροί με τους ανθρώπους γύρω τους. Γίνονται πιο απόμακροι και λιγότερο κοινωνικοί, λέγοντας πως έχουν δικά τους προβλήματα να ασχοληθούν και πιο σημαντικά. Κοιτάνε περισσότερο τη βόλεψή τους, αδιαφορώντας εκδηλωτικά για το συνάνθρωπό τους. Από τη μία πλευρά δεν θα τους αδικήσω, γιατί περνάνε πολλά θέματα κυρίως οικονομικής φύσεως με τις υποχρεώσεις να τους βυθίζουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι παύουμε να είμαστε άνθρωποι και ότι μετουσιωνόμαστε σε ατομιστές. Σκεφτείτε το σαν να ήταν όλοι οι άνθρωποι έτσι. Θα μας άρεσε; Γιατί λοιπόν κάνουμε στους άλλους αυτό που δεν θα μας άρεσε υπό άλλες συνθήκες να εισπράττουμε;
Όπως λέω και στον τίτλο του σημερινού μου άρθρου αγαπητέ μου αναγνώστη, ‘’αφέσου στην απλότητα των πραγμάτων’’, επειδή αυτή εν τέλει είναι η λύση για να είναι κανείς ευτυχισμένος. Μπορεί οι καιροί να είναι δύσκολοι για περαιτέρω σπατάλες, αλλά κάλεσε τους φίλους σου στο σπίτι, κάνε έναν περίπατο με το αγαπημένο σου πρόσωπο, κάνε καλή έρευνα αγοράς και πάρε αυτό που θέλεις στη μισή τιμή και πιο κάτω, μην κοιτάς το σύνολο, αλλά αυτό που θα σου φέρει χαμόγελο και πληρότητα. Οι άνθρωποι ως κοινωνικά όντα δεν θέλουν την απομόνωση. Θέλουν παρέα είτε για να ξεχνιούνται, είτε για να μοιράζονται τα προβλήματα τους. Κοίταξε τον εαυτό σου και το μέλλον σου, αλλά όχι με εγωισμό και τυφλή ανταγωνιστικότητα.
Ακόμα και για τις πιο δύσκολες και βαριές περιπτώσεις σκεφτείτε τι είναι αυτό που σηματοδοτεί τη ζωή σας και της δίνει νόημα. Μην κλαίγεστε και μην είστε κακομοίρηδες. Αντίθετα, να είστε ευγνώμονες που ξυπνάτε κάθε πρωί και έχετε τα βασικά που για άλλους είναι τα αναγκαία για επιβίωση. Τέλος, μην συγκρίνετε τον εαυτό σας με κανέναν, δεδομένου ότι κάθε άνθρωπος πάντα θα έχει κάτι που δεν έχει ο άλλος. Το μεγάλο ζήτημα είναι να εκτιμάει κανείς αυτά που έχει και να προσπαθεί να βελτιώνεται…
(Προτεινόμενο τραγούδι):