Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα….

Φράση αυτονόητη για πολλούς, γι΄ αυτό και πολλοί μάλιστα δεν τη λένε. Έλα όμως που δεν είναι. Ο λόγος γιατί δεν είναι όλοι συνειδητοποιημένοι, στο τι θα πει οδηγώ σωστά και σέβομαι τη ζωή τόσο τη δική μου, όσο και των υπολοίπων. Δεν ξέρουν ή αγνοούν ότι δεν πρέπει, αφού έχουμε πιεί να παίρνουμε το τιμόνι, με προορισμό μία πιθανή καταστροφή, αλλά και πολλά άλλα που ειδικότερα νέοι πιστεύουν ότι δεν θα συμβεί σε εκείνους. Αυτή η φράση, αυτή η καταραμένη φράση, που στοιχίζει τις ζωές τόσων ανθρώπων…..

Βλέπω πολλούς ανθρώπους με τα κινητά στο χέρι την ώρα που οδηγούν να μιλούν, να χαζεύουν στα social media τους και να μη δίνουν δεκάρα για το τι συμβαίνει μπροστά στο δρόμο, μη έχοντας επαφή για τίποτα απολύτως. Πολλοί τρέχουν αλόγιστα, επειδή βιάζονται ή απλά για να κάνουν το κομμάτι τους σε περαστικούς. Για ασφάλεια και πρόληψη ούτε λόγος, γιατί βλέπετε θεωρείται ντεμοντέ να φροντίζεις να είσαι ασφαλής και να νοιάζεσαι. Έχουμε την εσφαλμένη αντίληψη ότι είμαστε μόνοι στο δρόμο και ότι μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε. Δεν είναι όμως έτσι και δεν καταλαβαίνω γιατί να είναι ορισμένοι τόσο ασυνείδητοι; Τι γίνεται λάθος;

Παρανομία ή και παραβατικότητα, όπως θέλετε ερμηνεύστε το. Από εκεί ξεκινάνε όλα, ακριβώς επειδή δεν σκέφτονται πριν κάνουν και όταν γίνει το κακό, αναλογίζονται και εκλογικεύουν τις πράξεις τους. Ζημιώνονται άλλοτε σοβαρά και άλλοτε όχι. Το πιο φρικτό όμως από όλα είναι να αποποιείσαι την ευθύνη με το να σηκώνεσαι και να φεύγεις, αφήνοντας τον άνθρωπο που εσύ τον χτύπησες παρατημένο, με τη λογική ότι όλο και κάποιος θα τον μαζέψει και θα δείξει λίγη ανθρωπιά που εσύ αγνόησες.

Εγώ θα ρωτήσω: Είναι τόσο απαραίτητο να είμαστε ακόμα και στην οδήγηση αφηρημένοι και να ασχολούμαστε και με άλλα πράγματα ταυτόχρονα; Είναι απαραίτητο να πρέπει να δούμε εν κινήσει κάτι μέσα στο αμάξι ή στο κινητό. Και γιατί κάνουμε μόνοι μας τη ζωή μας δύσκολη. Πολλοί γονείς αφήνουν τα παιδιά τους χωρίς δίπλωμα (πολλές φορές και ανήλικα ακόμα), να τρέχουν αλόγιστα, είτε με αμάξια, είτε με μηχανάκια και καταλήγουν να σκοτώνονται ή τα ίδια ή περαστικοί όπως έχουν προηγηθεί αρκετά περιστατικά τον τελευταίο καιρό ή και τα δύο ακόμα. Συμπερασματικά, βλέπω πλήρη απαξίωση του ανθρώπου για τον κόσμο που ζει, αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό. ‘’Εγώ δεν παθαίνω τίποτα’’, ‘’Δεν θα συμβεί σε εμένα μην ανησυχείς’’, ‘’Είμαι καλά μπορώ να οδηγήσω’’…..

Κλείνοντας, θα ήθελα απλά να πω ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει ένα ατύχημα, με πολλούς λόγους και τις περισσότερες φορές με θύματα. Ας μάθουμε λοιπόν όλοι μας να είμαστε και λίγο υπεύθυνοι και να βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι η πρόληψη μας δίνει ζωή και είναι κρίμα να την σπαταλάμε σε επιπολαιότητες ή να πιστεύουμε ότι είμαστε άτρωτοι. Να σκέφτεστε πριν πάρετε το τιμόνι στα χέρια σας, αλλιώς οι άνθρωποι δίπλα μας θα ξεθωριάσουν σαν σκιές. Μπορεί να φταίξεις μπορεί και όχι. Το σίγουρο είναι όμως πως μπορείς να αλλάξεις κάτι που μπορεί να σε οδηγήσει στην καταστροφή σε πολλά επίπεδα. Είναι λοιπόν προτιμότερο να χάσεις ένα λεπτό από τη ζωή σου, παρά όλη σου τη ζωή για ένα λεπτό….

(Προτεινόμενο βίντεο, με λίγο σκληρό περιεχόμενο που αξίζει να το δείτε. Δεν είναι πρόσφατο, αλλά δείχνει πως η ασυνειδησία, μπορεί ν καταστρέψει για πάντα τη ζωή ενός ανθρώπου. Ελπίζω να παραδειγματιστείτε):