Γράφει η Κατερίνα Τσακτσίρα…
Έχουμε την τάση σαν κοινωνία να είμαστε μονίμως με ένα δάχτυλο και να κατηγορούμε τους άλλους για τον τρόπο που επέλεξαν να ζουν τη ζωή τους και για την ποιότητα αυτής, επειδή απλώς εμάς δεν μας αρέσει. Δεν είναι όμως το ότι απλά το λέμε, αλλά είναι η κακία με την οποία το αποτυπώνουμε…
Πόσοι άνθρωποι είναι αυτή τη στιγμή στη χώρα μας με κομμένα τα φτερά από την οικογένεια και τους γύρω τους, επειδή ήθελαν να ακολουθήσουν έναν μη συμβατικό δρόμο από τα πρέπει που όλοι θέτουν; Πολλοί δυστυχώς, οι οποίοι καταλήγουν να είναι δυστυχισμένοι και γεμάτοι απωθημένα, με την ειρωνεία της υπόθεσης να είναι πως και οι ίδιοι έχουν πειστεί για την ανικανότητά τους, επειδή πολύ απλά δεν το έχουν παλέψει και δεν έχουν προσπαθήσει να βρουν μέσα από τη διαδικασία αυτή τις δεξιότητες και τα όρια τους.
Η μόνη διέξοδος είναι να παλέψεις με τον εαυτό σου. Να πεις ″το θέλω και θα το κάνω, μπορώ και θα το κάνω″, ακόμα και αν στην πορεία τα βρεις σκούρα. Σημασία έχει ότι κάτι θα αποκομίσεις και θα καταλάβεις τι πραγματικά σε γεμίζει και σε κάνει ευτυχισμένο. Εσύ και μόνο εσύ θα καθορίσεις αυτό που σε ευχαριστεί και μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή, να αλλάξει εσένα και εσύ τους γύρω σου με την ενέργεια που εκπέμπεις.
Έχουμε εγκλωβιστεί σε ένα σύστημα με ″πρέπει″ και ″είναι σωστό″, χωρίς να διαμορφώνεται η δική μας κρίση και δυστυχώς αυτό πηγάζει πρωτίστως από την οικογένεια, έχοντας παράλληλα μία τεράστια ρίζα πίσω του. Ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα σε στηρίξουν στην επιλογή σου και θα σου δώσουν μία παραπάνω δύναμη για να πας ακόμα πιο μπροστά, ενώ ακόμα πιο πολλοί είναι εκείνοι που θα σε χλευάσουν και θα σου πουν ότι δεν μπορείς…
Γιατί να τους ακούσεις όμως; Γιατί να αφήσεις τους άλλους να πιλοτάρουν το καράβι των επιθυμιών και των ονείρων σου, ενώ μπορείς να είσαι εσύ ο καπετάνιος και να θέσεις τον προορισμό που εσύ έχεις επιλέξει; Μάθε από τα λάθη σου και γίνε καλύτερος άνθρωπος, και όχι ακόμα ένα υποκινούμενο ον, που θα γίνει ένα ακόμα θεμέλιο για να σηκώσει ακόμα πιο ψηλά το τείχος του χάσματος που μας κρατάει μακριά από την πνευματική πρόοδο, την εξέλιξη και την ανθρωπιά!
(Προτεινόμενο τραγούδι):