Είναι μεγάλος πόνος η απώλεια και όσοι το έχουν ζήσει ξέρουν καλά… Χάνεις ένα κομμάτι από την καθημερινότητά σου, ξεθωριάζει η υλική του υπόσταση και οι στιγμές παύουν να εξελίσσονται, καθώς η κασέτα της ζωής έκανε παύση και ανακυκλώνει τα περασμένα. Θα ξεσπάσεις, θα κλάψεις και σε μερικές περιπτώσεις θα τα βάλεις με τον εαυτό σου που δεν μπόρεσες να κρατήσεις αυτόν τον άνθρωπο και να παλέψεις για να του δώσεις την ευκαιρία να ζήσει. Λίγο ακόμα…. Γιατί όχι λίγο ακόμα;
Παιδιά, ενήλικες όλοι άνθρωποι που ένα παραπάνω χρωμόσωμα στον οργανισμό τους, τους στέρησε τη ζωή ενός ‘’φυσιολογικού’’ μέσου ανθρώπου. Άνθρωποι που διαγνώστηκαν με σύνδρομο down και περιθωριοποιήθηκαν, στιγματίστηκαν και χλευάστηκαν με τον χειρότερο τρόπο από μία κοινωνία που υποτίθεται πως έχει προχωρήσει, έχει εξελιχθεί και οι παρωχημένες αντιλήψεις είναι πια παρελθόν. Δυστυχώς όμως όλα τα παραπάνω συνεχίζονται ίσως λίγο λιγότερο αν εξαιρέσει κανείς τη βαρβαρότητα που υφίστατο παλαιότερα. Σήμερα λοιπόν είναι μέρα γιορτής, μέρα αφιερωμένη στους ανθρώπους αυτούς που παλεύουν για μία όμορφη και αξιοπρεπή ζωή, μέρα που αποτελεί σταθμό στην προσπάθεια τους να αποδείξουν ότι έχουν ίσες ευκαιρίες και μπορούν να τα καταφέρουν εξίσου. Ας γιορτάσουμε λοιπόν!!!
Μπορεί να υπάρχει μία επιβράδυνση ή καθυστέρηση αλλιώς τόσο σε σωματικό όσο και σε διανοητικό επίπεδο, ποιός όμως είπε ότι τα άτομα αυτά δεν έχουν δυνατά σημεία; Ποιός είπε ότι δεν έχουν ικανότητες και δυνατότητες; Σας πληροφορώ λοιπόν ότι μπορούν να μορφωθούν, να σπουδάσουν, να εργαστούν, και να ζήσουν όπως επιθυμούν, συνάπτοντας ερωτικούς δεσμούς και δημιουργώντας μία σχέση, βασισμένη στην αγάπη και τη φροντίδα. Δεν σημαίνει ότι επειδή κάτι είναι διαφορετικό πάνω τους ή επειδή έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ότι αποκλείονται από την κοινωνία και ζουν μόνοι επειδή δεν ταιριάζουν με τη βιτρίνα, που εσφαλμένα έχουν δημιουργήσει οι περισσότεροι, για να μην αμαυρωθεί η εικόνα του τέλειου, του αψεγάδιαστου, που κερδίζει την αποδοχή και την απορρόφηση από την κοινωνία. Γιατί να μην δώσουμε την ευκαιρία μέσα από δράσεις και ριζικές αλλαγές να φαίνονται όλοι οι άνθρωποι και να αντιμετωπίζονται ως ίσοι; Το σύνδρομο down είναι γενετική ανωμαλία που εμφανίζεται από τη στιγμή που το έμβρυο είναι στην κοιλίτσα της μαμάς του. Εφόσον επιλέγει μία μαμά λοιπόν να το κρατήσει (υπάρχουν και περιπτώσεις που από φόβο για την κοινωνική κατακραυγή κάνουν έκτρωση, αλλά αυτό δεν θα ήθελα να το αναφέρω αναλυτικά σε αυτό το άρθρο), δεν πρέπει να ντρέπεται για το ‘’πράγμα’’ όπως ακούω από πολλούς να τα αποκαλούν που έφερε στον κόσμο, αλλά να είναι περήφανη και να αγωνιστεί να του παρέχει τα πάντα. Δεν είναι μολυσμένο ή κακό παιδί/ άνθρωπος ιδιαίτερο/-ος είναι.
Σκέφτομαι τι έχει κανείς να αγαπήσει σε αυτούς τους ανθρώπους. Και τελικά βρήκα τόσα πολλά. Από πού να αρχίσω, από αυτό το χαμόγελο που είναι μονίμως διάπλατο και δεν ξεχωρίζει, δεν διακρίνει και είναι πάντα πρόσχαρο και φιλόξενο; Από την αγκαλιά που δείχνει επιθυμία να αγκαλιάσει όλο τον κόσμο και να φωνάξει ‘’εδώ είμαι και εγώ υπάρχω στον κόσμο σας’’. Από αυτό το βλέμμα που σε κοιτάζει με τόση αγάπη και στοργικότητα δίχως μίσος, δίχως έχθρα; Η θέληση, η δύναμη, ότι νιώθει, σκέφτεται και καταλαβαίνει τα πάντα, απλά με το δικό του τρόπο; Η εξυπνάδα, η ενέργεια; Πολλά και ακόμα περισσότερα, γιατί πολύ απλά είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ και όχι χαζά όντα που μπορούμε να παίζουμε μαζί τους και να τα υποτιμούμε. Έχουν και αυτά ψυχή και καμιά φορά πολύ μεγαλύτερη από τη δική μας. Γιατί για τα άτομα αυτά ζωή σημαίνει ισότητα με όλους τους ανθρώπους….
Κλείνοντας, μην αντιμετωπίζετε τα γλυκά αυτά πλασματάκια με οίκτο, αλλά σαν μέλη της κοινωνίας που ζουν μαζί με εμάς. Π.χ. τα ειδικά σχολεία εξακολουθούν να γεννούν προκαταλήψεις για τα άτομα αυτά όπως του τύπου ‘’Για να είναι εκεί είναι προβληματικά’’. Ας ενσωματωθούν με το κατάλληλο προσωπικό βέβαια μαζί με τα παιδιά των ‘’κανονικών σχολείων’’. Αυτές και άλλες πολλές λύσεις υπάρχουν και είναι κρίμα να μην εκμεταλλευτούμε το καθετί, για να προσφέρουμε στα άτομα αυτά ακόμα περισσότερη ευτυχία. Είναι στο χέρι μας να πούμε ότι το να έχει κανείς σύνδρομο down είναι μία ευλογημένη διαφορετικότητα, που χρίζει προσοχής, αγάπης και λατρείας…. Ας είναι κάθε μέρα γιορτή για τα άτομα αυτά και κάθε μέρα να κάνουμε όλοι μαζί ότι καλύτερο μπορούμε. Ας εξερευνήσουμε τη μοναδικότητά τους. Έχουμε πολλά ακόμα να μάθουμε…. Happy Birthday!!!
Προτινόμενο τραγούδι:
Ένα ακόμα θέμα ταμπού που έχει παρεξηγηθεί από πολλούς και συνεχίζει να αποτελεί μία ‘’κακή’’ πράξη, ενώ παράλληλα ανάγει ζητήματα όπως αυτά του σεξισμού και των προκαταλήψεων που κυριαρχούν σαν συνέπεια της πράξης αυτής τόσο σε άνδρες κυρίως όμως σε γυναίκες. Μολονότι το θέμα είναι αρκετά καυστικό θα προσπαθήσω να εκφραστώ όσο πιο ευγενικά μπορώ για να μην παρεξηγηθώ, αποτυπώνοντας βέβαια τα πράγματα με το όνομά τους.
Και να που ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για αυτό το συναίσθημα που μας ταράζει, μας προβληματίζει και γενικότερα μας φέρνει τα πάνω κάτω ειδικά όμως στην περίπτωση που δεν είναι τέλεια αμοιβαίο. Ο λόγος για τους ανεκπλήρωτους έρωτες που όλοι σε κάποια περίοδο της ζωής μας, έχουμε πέσει θύμα του και με δυσκολία καταφέραμε να ξεμπλέξουμε (μερικοί από εμάς τουλάχιστον)…
Όλοι λοιπόν έχουμε νιώσει αυτή την αναστάτωση, τη φούντωση και την αμηχανία, όταν συναντάμε για πρώτη φορά κάποιον/-α, είτε τον/την θέλουμε χωρίς να το έχουμε εκφράσει ποτέ. Αυτά και πολλά άλλα είναι ‘’συμπτώματα’’ που δείχνουν ότι μάλλον την έχουμε πατήσει λιγάκι μιας και δεν ξεκολλάει από το μυαλό μας και σχεδιάζουμε διάφορα σενάρια για να τον/την δούμε ξανά. Εδώ είναι που αρχίζει και το στάδιο στο οποίο αρχίζουμε και κάνουμε όνειρα, προσπαθούμε να κάνουμε πιο αισθητή την παρουσία μας συχνά όχι και με τον πιο κατάλληλο τρόπο, αφού μας πιάνει το παιδιάστικο και χαζοχαρούμενο μας, που δεν θα έλεγα ότι είναι πάντα τόσο ελκυστικό, ειδικά αν είναι ατσούμπαλο και αγενές καμιά φορά. Ευχόμαστε και παρακαλάμε αυτά που νιώθουμε να ισχύουν και για την άλλη πλευρά, μέχρι που καταλήγουμε να κολλάμε τόσο πολύ ακόμα και χρόνια, που ενώ βλέπουμε ότι δεν πάει κάπου συνεχίζουμε να ζούμε στο δικό μας κόσμο ότι κάποτε μπορεί να….. Κάπου εδώ βλέπουμε ότι το μικρό μας ροζ συννεφάκι εξαφανίζεται απότομα και προσγειωνόμαστε με φόρα στη γη, είτε συνεχίζοντας με το ίδιο μοτίβο είτε βλέποντας τα πράγματα λίγο πιο διαφορετικά!!!
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί κολλάτε τόσο πολύ με κάποιους ανθρώπους, τους ερωτεύεστε και μετά τρώτε τη χυλόπιτα μες τη μούρη επειδή δεν είναι αυτό το αμοιβαίο που περιμένατε; Έχετε αναρωτηθεί γιατί χαλάει αυτή η μυθοπλασία αγάπης και πάθους που επινοήσατε; Γιατί πολύ απλά φίλοι μου αναγνώστες δεν έχουν φτιαχτεί όλοι οι άνθρωποι να ταιριάζουν με όλους. Δεν μπορούμε να εξαναγκάσουμε κάποιον να μας αγαπήσει επειδή εμείς τον αγαπάμε, για αυτό και συμβαίνει όλο αυτό. Τις περισσότερες φορές επιθυμούμε τα λάθος άτομα και καταλήγουμε να αλλάζουμε στοιχεία του εαυτού μας για να αρέσουμε. Και όλο αυτό απλά για να τραβήξουμε την προσοχή ενός ατόμου και να χάσουμε εμάς σαν προσωπικότητες; Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσαμε να κάνουμε δεν λέω από τη μία καλοί και οι ανεκπλήρωτοι έρωτες, καθώς μέσα από διάφορες καταστάσεις μαθαίνουμε πολλά, αρκεί βέβαια να βάζουμε τον εαυτό μας πάνω από όλους.’’ Δεν σου αρέσω με γεια σου με χαρά σου θα βρω κάποιον που θα με αγαπήσει για αυτό που είμαι και θα νιώθω και εγώ συναισθήματα’’.
Κλείνοντας, είναι ωραίο πράγμα ο έρωτας, έστω και με αυτή τη μικρή δόση τραγικότητας που του προσδίδουμε. Είναι δύσκολο και επίπονο καμιά φορά το ξέρω, αλλά για αυτό υπάρχει ο χρόνος. Αφήστε τον να κάνει τη δουλεία του και να φέρει τα πράγματα σε ένα πιο σωστό timing. Επίσης, μην εγκλωβίζεστε. Δώστε την ευκαιρία να αγαπήσετε και να αγαπηθείτε, ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ. Δείξτε τον εαυτό σας προς τα έξω, ακόμη και αν δεν αρέσετε σε όλους (κάποιοι πιστέψτε με θα αναστατωθούν πολύ). Και τέλος, τα καλά πράγματα έρχονται αρκεί να ξέρει κανείς να περιμένει και να αξιοποιεί την κάθε μέρα και στιγμή!!!
(Προτεινόμενο τραγούδι):
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε αν η αλήθεια είναι προτιμότερη από το ψέμα και το αντίστροφο. Νομίζουμε ότι με το να κρύψουμε κάτι κάνουμε τον άλλο ευτυχισμένο, απαλλάσσοντας τον από περαιτέρω σκοτούρες. Είναι έτσι όμως; Για να το αναλύσουμε λιγάκι παραπάνω…..
Βάση ορισμού ειλικρινής είναι κάποιος που λέει την αλήθεια χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες που θα προκύψουν. Ας παραδεχτούμε όμως ότι οι περισσότεροι από εμάς λέμε σχεδόν συνέχεια ψέματα είτε για να καλύψουμε είτε για να ‘’σώσουμε’’ μία κατάσταση. Μάθετε όμως φίλοι μου πως με το ψέμα περισσότερο κουκουλώνουμε παρά διαλευκάνουμε μία κατάσταση/ υπόθεση. Επίσης, εσείς που υποστηρίζετε το ψέμα αντέχετε να κοροϊδεύετε, να εκμεταλλεύεστε και γενικότερα να ζείτε με το βάρος ότι με τη δική σας στάση ο αποδέκτης καταλήγει να ζει σε μία ουτοπία που εσείς βοηθήσατε στην οικοδόμησή της; Αν το αντέχετε και το συνεχίζετε, τότε μάλλον κάτι άλλο δεν πάει καλά!!!
Στον αντίποδα λοιπόν του θέματος αυτού είμαστε και εμείς οι ειλικρινείς. Εμείς που δεν κολλάμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους και εμείς που με τη σκληρή όπως ονομάζεται αλήθεια, φέρνουμε το ‘’θύμα’’ στο φως, στη συνειδητοποίηση, στην εκλογίκευση. Γινόμαστε αντιπαθητικοί το ξέρω ακριβώς γιατί έχουμε πυγμή, είμαστε δυναμικοί και θαρραλέοι , τασσόμενοι υπέρ του σωστού. Δεν φοβόμαστε να πούμε στον άλλο τα πράγματα ως έχουν, όντας παράλληλα ετοιμοπόλεμοι να τον στηρίξουμε. Με λίγα λόγια, δεν χαϊδεύουμε τα αυτιά των άλλων, αλλά φροντίζουμε να τους αφυπνίσουμε από το λήθαργο, στον οποίο κάποιοι εσκεμμένα τους υπέβαλλαν. Θα μου πείτε βέβαια μα ποιος ορίζει το πιο είναι το σωστό. Πάντως σίγουρα δεν είναι η κοροϊδία…
Με το να είσαι ειλικρινής, προστατεύεις τόσο τους ανθρώπους γύρω σου όσο και τον ίδιο σου τον εαυτό, εφόσον εσύ είσαι η πηγή που επηρεάζει και ‘’καθοδηγεί’’ το κοντινό σου περιβάλλον. Νιώθεις ανακούφιση και ένα αίσθημα πληρότητας , ακριβώς γιατί δεν βασανίζεσαι με διλλήματα και έχεις το κεφάλι σου ήσυχο που λέμε. Μπορεί να ανησυχήσεις λίγο για το αν όντως έπραξες το σωστό και να μπεις στην παγίδα του ότι μετάνιωσες , όμως η αλήθεια είναι αλήθεια και πιστέψτε με θα ήταν πολύ χειρότερο να αποκαλυφθεί το οτιδήποτε εκ των υστέρων, καθώς θα είχαμε παράπλευρες απώλειες .
Συνοψίζοντας, το να είσαι ειλικρινής είναι προσόν και θέμα αξιοπρέπειας. Ειλικρίνεια σημαίνει θετική επιρροή και εκτίμηση από το σύνολο που βλέπει στα μάτια σου την αλήθεια και την καθαρότητα. Πολλοί θα σε μισήσουν μα, στην πορεία ακόμα περισσότεροι θα σε αγαπήσουν ακριβώς επειδή είσαι ο εαυτός σου. Το ψέμα είναι συνώνυμο της προδοσίας και της διπροσωπίας. Γι΄αυτό να λέτε την αλήθεια όσο και αν πονάει ή πληγώνει. Και να τη λέτε πάντα με τις καλύτερες προθέσεις, γιατί αν γίνει το αντίθετο, τότε θα είναι χειρότερη από το ψέμα. Είναι δύσκολο έργο αλλά τι να το κάνεις το να είσαι αρεστός επειδή λες ψέματα και όχι επειδή είσαι ένα ειλικρινές άτομο με δυνατή και τολμηρή προσωπικότητα; Σκέψου καλά λοιπόν πριν μιλήσεις γιατί καμιά φορά τα λόγια βγαίνουν πριν τη σκέψη και τότε είναι αργά. Να θυμάσαι ότι οι περισσότεροι δεν λένε μόνο παραμύθια για να κοιμίσουν αλλά και για να καθοδηγήσουν με κάποιο τρόπο. Θέλεις να είσαι ένας από αυτούς; Αν όχι τότε συνέχιζε να υποστηρίζεις, αυτό που αργά η γρήγορα θα φέρει την ευτυχία….
Προτεινόμενο τραγούδι:
Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, αποφάσισα να εστιάσω όχι μόνο στο ωραίο ροζ συννεφάκι της γυναίκας που ζει με ανέσεις και έχει στα πόδια της ότι ζητήσει, αλλά να μιλήσω για όλες τις γυναίκες όλου του κόσμου παράλληλα και με κάθε δυσκολία που αντιμετώπιζαν ή αντιμετωπίζουν καθημερινά.
Αρχικά λοιπόν, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες της γυναίκας δεν ήταν οι ίδιες με αυτές της σημερινής. Και για να γίνω πιο σαφής, δεν υπήρχε η έννοια της ελευθερίας στο λεξιλόγιο της τότε εποχής. Οι γυναίκες βασανίστηκαν, κακοποιήθηκαν σωματικά και ψυχολογικά, τιμωρήθηκαν με ανήθικες πράξεις για ‘’παραδειγματισμό’’ και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που όλο αυτό οδήγησε και στο θάνατο που συμπεριλαμβάνει και την αυτοκτονία. Βίωσαν την αποκοπή από δικαιώματα και ανάγκες, στερούμενες τη μόρφωση, τον έρωτα και κάθε επιθυμία (ακόμα και στον επαγγελματικό τομέα) που εξέφραζε τα θέλω τους, καθώς η σωστή γυναίκα τότε έπρεπε να είναι μία κακόμοιρη νοικοκυροπούλα υποταγμένη στον άντρα και αφοσιωμένη στην οικογένεια. Και οι ανάγκες της; Μα ποιες ανάγκες; Μοναδική λύση επομένως στο φαινομενικό αυτό αδιέξοδο ήταν η εξέγερση, με σκοπό να κάνουν αισθητή την παρουσία και τον πραγματικό ρόλο που πρέπει να έχουν στον κόσμο.
Μιλώντας και λίγο ιστορικά, μία από τις αφορμές που έπαιξαν σημαντικό ρόλο ήταν στον τομέα της εργασίας και συγκεκριμένα στον Β ‘ Παγκόσμιο πόλεμο, όπου οι άντρες έπρεπε να πολεμήσουν οπότε τα ηνία τα πήραν οι γυναίκες, αποδεικνύοντας τις δυνατότητες τους στο μέγιστο. Έπειτα και σταδιακά με πορείες διαμαρτυρίας και κινήσεις που σκοπό είχαν να ταράξουν τα νερά, βρεθήκαμε στο σήμερα…. Θα έλεγε κανείς πως η γυναίκα είναι πλέον ισότιμη με τον άντρα, έχει παντού πρόσβαση και το κυριότερο, έχει δικαιώματα. Αμ δεν είναι παντού έτσι. Ξέρετε σε πόσες χώρες και γειτονικές κιόλας εν έτη 2017 αρκετές γυναίκες πέφτουν θύματα σεξισμού, βιασμού και ενδοοικογενειακής βίας; Ξέρετε πόσες προκαταλήψεις και στερεότυπα κουβαλάμε ακόμα και σήμερα για το γυναικείο φύλο, με αποτέλεσμα να κάνουμε ρατσιστικά σχόλια και να υποτιμούμε το κάθε τι από την εμφάνιση μέχρι την προσωπικότητα και να ρίχνουμε το φταίξιμο στη γυναίκα για το κάθε τι που γίνεται; όπως π.χ. ‘’προκαλούσε πολύ για αυτό και ήταν επόμενο να τη βιάσουν κάποια στιγμή…..’’ Και το κυριότερο ότι τα δικαιώματα που γιορτάζουμε τα τελευταία χρόνια σε κάποιες χώρες είναι ανύπαρκτα, οπότε ο φαύλος κύκλος εξακολουθεί να αναγεννάτε!!!
Κλείνοντας, η γυναίκα σαν πλάσμα είναι μοναδικό όχι μόνο γιατί γεννά τη ζωή και συμβολίζει τη διαιώνιση, αλλά και επειδή διαθέτει αντοχή, δυναμισμό και πυγμή να πάει κόντρα στο κατεστημένο, γι΄αυτό άλλωστε έγιναν όλα αυτά στην πορεία μεταξύ παρελθόντος – παρόντος. Επίσης η γυναίκα είναι αυτή που είναι ικανή να κρατήσει ένα σπίτι και αυτή που θα αποδείξει στον σύζυγο της ότι παραμένει στήριγμα και στα εύκολα και στα δύσκολα και εκείνη που διαθέτει και μία δόση πονηριάς και τσαχπινιάς για να τον κάνει να την ποθεί, αδυνατώντας να κοιτάξει άλλη γυναίκα. Όλοι αυτοί είναι λόγοι και αφορμές για να αποδείξουμε ότι μπορούμε χρόνο με το χρόνο να διευρύνουμε τον κύκλο μας και να αγκαλιάσουμε όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής τάξης και σεξουαλικού προσανατολισμού, ώστε να έχουμε όλες την ευκαιρία να αδράξουμε τη ζωή και να πούμε ΟΧΙ σε ότι δεν μας ταιριάζει και να αντισταθούμε σε ότι δεν θέλουμε να υπομένουμε. Ας καταλάβουμε επιτέλους πόσο ανεκτίμητος θησαυρός είμαστε, πόσα πολλά μπορούμε να κάνουμε και πως με συλλογικές δράσεις μπορούμε να καταφέρουμε σχεδόν τα πάντα!!!! Γυναίκα = Σεβασμός, αγάπη, φροντίδα. Χρόνια μας πολλά με ευχή ένα καλύτερο μέλλον για όλες τις γυναίκες σε κάθε γωνιά του πλανήτη…..
Προτεινόμενο τραγούδι: