Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ

Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα…..

Θέλοντας και μη υπάρχουν ώρες που θέλεις να αναζητήσεις περισσότερο τον εαυτό σου, να δεις τι θέλεις, τι ζητάς από τη ζωή και να κάνεις τους ανάλογους απολογισμούς. Είναι η ώρα λοιπόν που κάνεις την αυτοκριτική σου και βλέπεις που ανήκεις, που ταιριάζεις. Βλέπεις τα πάντα να σε διαπερνάνε και όμως εσύ παραμένεις ατάραχος, παραδομένος στην ορμή του χρόνου και των σκέψεων που κατακλύζουν το μυαλό σου.

Η μοναξιά σαν κατάσταση/ έννοια είναι παρεξηγημένη, γιατί όλοι την μπερδεύουν με τον μέγιστο βαθμό της. Μάθε λοιπόν πως το να είσαι μόνος δεν σημαίνει πάντοτε δυστυχία ή οίκτος. Σημαίνει να μπορείς να μην εξαρτάσαι πάντοτε από μία συντροφιά και να μπορείς να λειτουργείς και λίγο πιο αυτόνομα. Σημαίνει να είσαι δυναμικός και να σου αρέσει και η παρέα του εαυτού σου, να περνάς καλά και να περπατάς με καμάρι που είσαι ο αληθινός σου εσύ μακριά από καταπιέσεις και ‘’πρέπει’’.

Ακόμα και σε στιγμές δυσκολίας μόνο ο εαυτός σου θα είναι πανταχού παρόν να βιώνει κάθε σου στραπάτσο, κάθε ευτυχία και γενικότερα κάθε φάση της καθημερινότητάς σου. Ακόμα και πολλά άτομα να έχεις τριγύρω, θα έρθει ο ώρα που θα πεις ότι ήρθε η στιγμή να απομακρυνθώ, για να δω αυτό που πραγματικά μου λείπει. Κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσε να πει κανείς ότι η μοναξιά συμβολίζει και το πέρασμα στη φάση της ωριμότητας.

Μην στεναχωριέσαι λοιπόν αν παρεξηγείσαι για αυτή σου την επιλογή ή αν μερικοί σε κάνουν πέρα. Αυτό σημαίνει πως δεν είναι πραγματικά και αληθινά εκεί για εσένα και πως δεν σέβονται τις επιλογές σου. Η μοναξιά αποτελεί μέρος του ανθρώπου για αναδιοργάνωση και ανανέωση και όχι απαραίτητα στεναχώρια ή βαθιά θλίψη παρόλο που και αυτό ισχύει σε μερικές περιπτώσεις. Δεν είναι κακό να θέλεις να δεις κάποιες πτυχές σου πιο ορατά, αλλά και να ανακαλύψεις αυτές που νόμιζες πως δεν υπήρχαν. Κακό είναι να καταπιέζεσαι και να μη λειτουργείς αυθόρμητα.

Γι΄αυτό λοιπόν όσοι είστε σε αυτή τη φάση, μη νομίζετε ότι κλαίγεστε ή ότι κανείς δεν σας θέλει, επειδή είστε σε αυτή τη κατάσταση. Να το χαρείτε στο έπακρο, κάνοντας τα όνειρα και τους στόχους που επιθυμείτε. Επομένως μοναξιά είναι συμφιλίωση με το βαθύτερο εγώ μας. Κλείνομαι (και λίγο) στον εαυτό μου σημαίνει και ανακάλυψη του ποιος πραγματικά είμαι ή τι θέλω να αλλάξω για να δώσω νόημα στη ζωή μου…..

(Προτεινόμενο τραγούδι):

ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΡΓΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ

 Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα…

Ποιος είπε ότι τα ζώα δεν έχουν ψυχή, συναισθήματα και μία γενικότερη υπόσταση που όλοι εμείς οι άνθρωποι, τα ‘’έλλογα’’ όντα έχουμε; Ποιός είπε ότι αυτά δεν νιώθουν, δεν πονάνε και δεν αναγνωρίζουν την ευτυχία από την απώλεια, τον διαρκή αγώνα για επιβίωση από την ασφάλεια; Και όμως τελικά εμείς δεν φαίνεται να αναγνωρίζουμε αυτές τις αξίες και αυτό φαίνεται και στην παιδεία μας, απέναντι στα ζώα, καθώς επικρατεί πολύ εκμετάλλευση, για να εξυπηρετηθούν τα καταναλωτικά συμφέροντα, πολύς βασανισμός, για να ανακαλύψουν τα φάρμακα και πολλά άλλα μαζί με τις παρενέργειες τους, για να είμαστε εμείς ‘’καλά’’, αλλά και πολλές δολοφονίες, για να στολίζουμε τα σώματα μας με νεκρά απομεινάρια. Και όλα αυτά γιατί; Ο λόγος πάντως όχι άγνωστος….

Κάθε μέρα σχεδόν ακούμε περιστατικά στα οποία ζώα κακοποιούνται βάναυσα, απλά και μόνο επειδή για τους ανθρώπους αποτελούν συστατικά. Ενέσεις, αιχμαλωσία, περιορισμός… Τίποτε άλλο δεν γνωρίζουν τα άμοιρα αυτά πλάσματα και είναι βέβαιο πως δεν θα ξαναδούν το φως της ημέρας ποτέ ξανά. Το μέλλον είναι προκαθορισμένο και συγκριτικά με τον πόνο που νιώθουν, πιο καλή είναι μία γρήγορη λύση….

Ζώα που χρησιμοποιούνται για θεάματα και εκτελούν τα βίτσια του κάθε υποτιθέμενου προπονητή. Όλα στον έξω κόσμο μία καλοστημένη βιτρίνα, ενώ από πίσω επικρατεί σκληρότητα, συνοδευμένη με ξύλο, με σκοπό την υποταγή σε θελήματα, που δεν αρμόζουν σε ένα ζώο και τον ρόλο που έχει στη φύση.

Στον τομέα της παραγωγής ακόμα, που τα ζώα εξαντλούνται και πεθαίνουν από κακές συνθήκες διαβίωσης και ένα σωρό άλλες αρρώστιες, για να γίνει γρήγορα η παραγωγή. Άλλωστε, όσο πιο πολλά προϊόντα, τόσο πιο μεγάλο κέρδος από την παραγωγή. Έτσι λοιπόν, τα νεογέννητα απομακρύνονται από τις μαμάδες τους και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Ένας κύκλος χωρίς σεβασμό, με γνώμονα το συμφέρον. Εδώ συμπεριλαμβάνεται και η παραγωγή δερμάτων γενικότερα, όπου τα ζώα αφήνονται ζωντανά χωρίς το δέρμα τους να πεθάνουν, είτε από αιμορραγία, είτε από μολύνσεις, για να έχουμε εμείς τις ακριβές τσάντες, παπούτσια, πορτοφόλια και πολλά άλλα παράγωγα. Εμείς χαιρόμαστε που τα αποκτήσαμε, αγνοώντας όμως τη θυσία των ζώων που κρύβεται πίσω από την πολυτέλεια που θέλουμε εμείς να έχουμε πάση θυσία.

Κανείς λοιπόν δεν αναλογίζεται, τι κακό κάνει στα αθώα αυτά πλάσματα, που μπορούν να δώσουν παραπάνω αγάπη από όση φαντάζεστε. Οι άνθρωποι για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του πλανήτη που οι ίδιοι δημιούργησαν, στρέφονται εις βάρος της φυσικής ζωής του πλανήτη που απομένει. Λες και δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε άλλα υλικά και να φτιάχνουμε τα ίδια πράγματα. Λες και δεν μπορούμε να έχουμε ένα πιο υγιεινό περιβάλλον εκτροφής. Λες και δεν μπορούμε να σώζουμε και να προλαμβάνουμε όσο μπορούμε καταστάσεις, από το να τα αφήνουμε όλα στο χείλος του γκρεμού….

Δεν λέω να γίνουν όλοι vegan ή χορτοφάγοι για να λυθεί το πρόβλημα. Αλλά για όλα χρειάζεται συνείδηση και ευαισθησία, γιατί όλοι είμαστε μέρος αυτού του κόσμου και οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα για να παρατείνουμε τη διάρκεια ζωής του. Να θυμάστε ότι κατοικίδια δεν είναι μόνο τα σκυλιά ή οι γάτες, αλλά όλα τα ζώα που αξίζουν φροντίδα ή περίθαλψη. Τα ζώα δεν είναι παιχνίδι, για να τα αγοράζουμε και να τα πετάμε όταν τα βαρεθούμε. Ούτε να τα χρησιμοποιούμε ή να τα βασανίζουμε επειδή έτσι ξυπνήσαμε ένα πρωί. Και εφόσον δεν θα μας άρεσε να είμαστε στη θέση των πλασμάτων αυτών, ας αναλάβει δράση ο καθένας μας ατομικά όσο μπορεί. Οι οργανώσεις και οι εκστρατείες βελτιώνουν πράγματα, αλλά για να μειωθεί σε σημαντικό βαθμό η κατάσταση, χρειάζεται και το δικό μας λιθαράκι.

Δίνω για να πάρω αυτά που μου προσφέρει ο πλανήτης και σέβομαι ό,τι έχει ζωή!!!

(Παρακάτω σας έχω ένα βίντεο επίκαιρο και προβλέψιμο):

Η ΣΟΦΙΑ ΜΟΥΤΙΔΟΥ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (VIDEO)

Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα…

Σήμερα έπεσε στα μάτια μου, ένα από τα πιο ωραία και αποκαλυπτικά βίντεο αυτές τις μέρες, με τη πολύ γνωστή και αγαπητή ηθοποιό Σοφία Μουτίδου να αναλύει με απλό και εύστοχο λεξιλόγιο την πραγματικότητα που βιώνουν ορισμένοι άνθρωποι. Ιδιαίτεροι θα έλεγα εγώ και όχι απλά άνθρωποι, καθώς έχουν κάποια ‘’δυσκολία’’ με την οποία παλεύουν: την εξάρτηση από το φαγητό. Κάθε μέρα λοιπόν οι άνθρωποι αυτοί, υφίσταται προσβλητικά και απάνθρωπα πολλές φορές σχόλια και ο λόγος ποιός; Επειδή απλά έχουν παραπάνω κιλά από το ‘’τέλειο’’ που έχουν πλάσει όλοι μέσα στο κεφάλι μας;

Έτσι, όπως θα δείτε και στο βίντεο που θα υπάρχει στο τέλος, μια κυρία με παραπανίσια κιλά, θέλησε να κάνει ποδήλατο στο κέντρο της πόλης. Επειδή λοιπόν άργησε να ξεκινήσει, αφότου το φανάρι είχε αλλάξει, δεδομένης και της μικρής ανηφόρας που υπήρχε, ο κόσμος την αντιμετώπισε με κακία και σχόλια που δεν αξίζουν σε κανέναν. Έτσι με αφορμή το γεγονός αυτό, θέλησα να κάνω τη δική μου προσωπική κριτική:

Αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες γενικότερα. Αναρωτιέμαι αν ορισμένοι από εσάς θα θέλατε να σας φέρονται με τόσο σκληρό και απάνθρωπο τρόπο, όπως σε αυτή την ανυπεράσπιστη γυναίκα. Αντί να νιώθετε δέος που ένας άνθρωπος προσπαθεί να κάνει το καλύτερο κυρίως για την υγεία του και μετά για όλους τους άλλους, τον κατακρίνετε αντί να είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση; Δηλαδή όλοι εσείς εκεί έξω που έχετε λεφτά για γυμναστήριο συμπληρώματα και ένα σωρό άλλα, γιατί δεν σας κατακρίνει κανείς και τον άνθρωπο που προσπαθεί ολομόναχος και μάλιστα στο κέντρο της πόλης, που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα είχαν καν τα κότσια να το κάνουν επειδή δεν είναι ‘’πρακτικό’’, του φέρεστε σαν να είναι απόβρασμα της ίδιας κοινωνίας που όλοι ζούμε, υπάρχουμε και αλληλεπιδρούμε; Δηλαδή κανένας δεν έχει δικαίωμα στην άθληση, στον έρωτα, στα ρούχα, στη βόλτα ή σε μία βραδινή έξοδο επειδή δεν πληρεί ‘’τις προδιαγραφές’’; Τι είναι αυτό και ποιος το ορίζει εις βάρος κάποιου άλλου; Γιατί ο κάθε άνθρωπος επειδή έχει ορισμένες ιδιαιτερότητες, που τον καθιστούν διαφορετικό και μοναδικό, πρέπει να περιθωριοποιείται και να αντιμετωπίζεται σαν σκουπίδι;

Κλείνοντας, ας μάθουμε όλοι κάτι επιτέλους.  ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ. Μάθετε να σέβεστε και λίγο το συνάνθρωπό σας και όχι να τον στοχοποιείτε, γιατί κανένας δεν πρέπει να χρίζει τέτοιας αντιμετώπισης. Χαρίστε του ένα χαμόγελο, μιλήστε ευγενικά και κρίνετε με τρόπο βοηθητικό και όχι ενοχοποιητικό. Δεν θέλει κόπο, αλλά τρόπο. Άλλωστε ανθρώπινο είναι!!!!

(Παρακάτω σας παραπέμπω στο προφίλ της Σοφίας Μουτίδου, για να δείτε το σχετικό βίντεο):

https://www.facebook.com/sofia.moutidou.9?fref=nf&pnref=story

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΝΙΚΟΛ ΣΑΡΑΒΑΚΟΥ….

      Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα…

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΝΙΚΟΛ ΣΑΡΑΒΑΚΟΥ….

Ένα κορίτσι νέο, φρέσκο και γεμάτο όρεξη, μπαίνει δημιουργικά στο χώρο και με την υπέροχη φωνή της μας συναρπάζει, δηλώνοντας μέσα από τη δουλειά της μία πολλά υποσχόμενη καλλιτέχνης. Σας παρουσιάζουμε λοιπόν τη Νικόλ Σαραβάκου, σε μία συνέντευξη, για να μάθετε περισσότερα πράγματα για το τι ετοιμάζει, αλλά και για την ίδια!!!

Κ.Τ.) Πως είναι τα πράγματα στη ζωή σου αυτή την περίοδο;

Ν.Σ.) Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Όμορφη κούραση αφού κάνω τα πράγματα που αγαπώ και είμαι ευγνώμων γι’αυτό. Βρίσκομαι στο στούντιο, ετοιμάζοντας τα τραγούδια της πρώτης μου δισκογραφικής δουλειάς και παράλληλα κάνω πρόβες και εμφανίσεις. Αυτή την Πέμπτη 18 Μαΐου θα δώσω μια συναυλία στο Οίτυλο στα πλαίσια ενός διεθνούς συνεδρίου γιατρών και βιολόγων και το Σάββατο 27 Μαΐου θα εμφανιστώ στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου, πολύ σημαντική στιγμή στην πορεία μου. Στις 24 Ιουνίου έχω μια συναυλία στο Ρέθυμνο. Και ξανά στούντιο για τον δίσκο που βγαίνει τον Σεπτέμβριο.

Κ.Τ.) Μίλησε μας για το καινούργιο σου κομμάτι και γενικότερα τι άλλο ετοιμάζεις δισκογραφικά;

Ν.Σ.) Το νέο μου κομμάτι με τίτλο “Σε ερωτεύομαι” κυκλοφόρησε λίγες μέρες πριν. Την μουσική υπογράφει ο Κυριάκος Παπαδόπουλος και τον στίχο η Βίκυ Γεροθόδωρου. Είναι ένα κομμάτι που ήρθε εντελώς τυχαία στα χέρια μας, το αγαπήσαμε και το πιστέψαμε από το πρώτο άκουσμα! Εύχομαι να το ερωτευτεί κι ο κόσμος όσο εμείς! Το video clip γυρίστηκε στο όμορφο Ναύπλιο από τον Sherif Francis. 

Δισκογραφικά όπως είπα και παραπάνω, βρίσκομαι στο στούντιο, ολοκληρώνοντας τον πρώτο μου δίσκο που θα έχει 11 τραγούδια, τα ελληνικά που έχουν ήδη κυκλοφορήσει και κάποια ακόμα. Είμαι πολύ χαρούμενη και πολύ ευγνώμων για τα τραγούδια που μου εμπιστεύτηκαν σπουδαίοι δημιουργοί όπως ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Αντώνης Μιτζέλος, ο Λάκης Παπαδόπουλος, ο Πάνος Μουζουράκης, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ο Δήμος Αναστασιάδης, ο Νίκος Μερτζάνος, ο Γιώργος Κυριάκος, η Βίκυ Γεροθόδωρου, ο Νίκος Γρίτσης και ο Σταύρος Σταύρου ως τώρα.

Κ.Τ.) Έχεις κανονίσει extra για το καλοκαίρι;

Ν.Σ.) Προς το παρόν μόνο μια μεγάλη συναυλία στο Ρέθυμνο αλλά συζητάμε και με Ρόδο, έναν τόπο που ξέρετε ότι αγαπάω ιδιαίτερα!

Κ.Τ.) Τί είναι αυτό που σε εθίζει στη μουσική;

Ν.Σ.) Τα συναισθήματα που μπορεί να προκαλέσει το κάθε τραγούδι.

Κ.Τ.) Ποιά είναι τα χόμπι σου;

Ν.Σ.) Ζωγραφική και σινεμά.

Κ.Τ.) Πώς είναι η σχέση σου με την μητέρα σου στον επαγγελματικό τομέα;

Ν.Σ.) Νιώθω ευλογημένη που έχω αυτόν τον άνθρωπο να με προσέχει και να φροντίζει για να έχω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, σε ένα πολύ σκληρό επαγγελματικό στίβο.

Κ.Τ.) Σε ευχαριστούμε πολύ Νικόλ για την υπέροχη συνέντευξη που μας χάρισες και σου ευχόμαστε καλή επιτυχία, αλλά και ανοδική επαγγελματική πορεία!!!

Ν.Σ.) Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία που μου κάνατε και σας εύχομαι πάντα επιτυχίες…

(Παρακάτω σας έχουμε το ολοκαίνουργιο τραγούδι της Νικόλ Σραβάκου με τίτλο σε ερωτεύομαι. Απολαύστε το):

ΜΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΜΙΑ

Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα…..

Πολλοί αναρωτιούνται πιο είναι το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο. Είναι τα λεφτά, η δόξα, οι τιμές, οι φίλοι; Εγώ θα απαντήσω ότι τίποτα από όλα αυτά δεν είναι πιο σημαντικό, όσο η οικογένειά μας και συγκεκριμένα η μαμά μας, αυτό το πλασματάκι που αναλαμβάνει το ρόλο αυτό, ενώ εμείς είμαστε ακόμα ένα μικρό έμβρυο. Εκείνη που θεωρεί τον εαυτό της απόλυτα υπεύθυνη για να μεγαλώσουμε σωστά και να είμαστε ασφαλείς…

Μαμά είναι αυτός ο άνθρωπος που θα σε πρωτοαγκαλιάσει και θα κλαίει από συγκίνηση που σε έφερε στον κόσμο υγιή. Εκείνη που θα είναι πάνω από το προσκεφάλι σου και θα βάζει το χέρι της στη μύτη σου, για να δει αν αναπνέεις. Που παρά την κούραση της, θα ξυπνάει ανά διαστήματα να σε ελέγχει. Και που μπορεί να κάνει να κοιμηθεί μέρες αν αρρωστήσεις, αλλά δεν θα φύγει ποτέ από το πλευρό σου και το χάδι της στο ζεστό από τον πυρετό κεφάλι σου, θα είναι το καλύτερο φάρμακο και μία μοναδική αίσθηση ηρεμίας και αγαλλίασης….

Συνήθως αυτή είναι η πρώτη λέξη που θα πεις και το άτομο που με το κλάμα σου, θα δείξεις ότι το χρειάζεσαι. Στα πρώτα σου βήματα, εκείνη θα σε βοηθήσει ή θα είναι απέναντι για να σε περιμένει να χωθείς στην αγκαλιά της, με στοργή και τρυφερότητα. Που θα σου δείχνει το δρόμο για να γίνονται όλα ‘’σωστά’’, για να είναι σίγουρη ότι παίρνεις τις σωστές βάσεις. Μαμά επίσης σημαίνει να πηγαίνεις στο γιατρό, ξέροντας τι πρόκειται να ακολουθήσει, γιατί πολύ απλά σου έχει πει όλη την αλήθεια, ακόμα και για ένα απλό εμβόλιο.

Και έτσι τα χρόνια περνούν, πηγαίνεις σχολείο και είναι εκεί να σε συνοδεύσει στην πρώτη σου μέρα, αλλά όχι για να μείνει εκεί και να σε νταντεύει, αλλά για να σε αφήσει μόνη σου να σταθείς και να δεις για πρώτη φορά τις προκλήσεις του έξω κόσμου (‘’αν σου προσφέρει κάποιος κάτι μην το δεχτείς και πες όχι ευχαριστώ’’, ‘’να μην μιλάς σε ξένους’’, ‘’αν δεν σε έχω ενημερώσει να μην φύγεις με κανέναν που θα έρθει να σε πάρει’’ κ.α) και όσο και να κλαίς και να φωνάζεις, εκείνη παρά το ότι θέλει απεγνωσμένα να γυρίσει δεν θα το κάνει, γιατί ξέρει ότι σε θέλει δυνατή και ανεξάρτητη. Στην πρώτη σου σχολική γιορτή θα σε αποθεώσει και θα νιώσει καμάρι που ενώ ήσουν άρρωστη είχες το μεγαλύτερο ποίημα από όλη την τάξη και δεν ξέχασες ούτε συλλαβή. Που παραμένεις καλή μαθήτρια, αλλά πρωτίστως καλό παιδί.

Φτάνεις στην εφηβεία με κρίσεις, τάσεις φυγής και απομόνωσης αλλά και με πολλά νεύρα. Δεν μένει ψύχραιμη, θα είστε στην κόντρα, μετά από λίγο όμως θα σε πάρει αγκαλιά και θα είστε πάλι όπως κάθε μέρα. Η αρχή της περιόδου δεν θα σου φανεί παράξενη παρ΄όλο που μπορεί λίγο να τρομάξεις, ακριβώς γιατί είναι ένα από τα πολλά πράγματα για τα οποία σε έχει ενημερώσει, όταν τα άλλα παιδιά είχαν μείνει στο αλφάβητο. Αργότερα και μεγαλώνοντας ακόμα περισσότερο που θα της αποκαλύπτεις ενδότερα θέματα, θα μένει εμβρόντητη αρχικά, αφού το συνειδητοποιήσει όμως θα σε συμβουλέψει και θα είναι εκεί για κάθε σου πρόβλημα και απορία. Στα πρώτα χαστούκια και στις πρώτες απογοητεύσεις θα είναι το άτομο που θα σφίξεις στην αγκαλιά σου και θα ξεσπάσεις, μαθαίνοντας με τη βοήθεια της πως στην πορεία καλλιεργείσαι και γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, κάνοντας πράγματα πρωτίστως για εσένα. Όταν φύγεις για σπουδές θα κλαίει όπως κλαίς και εσύ είτε φανερά είτε κρυφά, γιατί ξέρει ότι είσαι πια τελείως ελεύθερη και ανεξάρτητη και ο φόβος της θα είναι ακόμα μεγαλύτερος. Δεν θα σε εμποδίσει όμως να κάνεις τα όνειρά σου, ούτε θα σε κλείσει σε κλουβί. Αντίθετα θα σε παίρνει τηλέφωνο και από την χαρά σου θα λύνετε το κυπριακό (χιχιχι).

Κλείνοντας, για εμένα μαμά δεν είναι απλώς ένα άτομο, αλλά ολόκληρος ο κόσμος μου και η μοναδική αληθινή μου φίλη. Μου μαθαίνει τόσα, αλλά και της μαθαίνω πλέον και εγώ μερικά πραγματάκια (έτσι για να εκσυγχρονίζεται λίγο). Γι΄αυτό, να μην θυμάστε τις μανούλες σας επιλεκτικά, αλλά να τους δείχνετε κάθε μέρα ότι δεν είναι δεδομένες. Γιατί σκεφτείτε ότι άλλα παιδιά δεν έχουν κοντά τους τη μανούλα τους και συνειδητοποίησαν μετά τη σημασία της. Μαμά είναι ρόλος ιερός και αξία ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ. Όπου και να βρίσκεται ότι και να κάνει η ουσία της ύπαρξης της θα μείνει μέσα σας και δεν θα σας εγκαταλείψει ποτέ…

(Προτεινόμενο τραγούδι):

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ,ΦΕΥΓΟΥΝ Ή ΚΑΙ ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ

Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα….

Καμιά φορά η ζωή μας επιφυλάσσει εκπλήξεις, άλλοτε ευχάριστες και άλλοτε δυσάρεστες, με το πρόσχημα να κάνουμε κάτι εμείς οι ίδιοι για να αλλάξουμε την κατάσταση που δεν επιθυμούμε και να πετάξουμε την τοξικότητα από τη ζωή μας. Το ίδιο ισχύει και με τις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι όμως πάντοτε εύκολο να κάνουμε εμείς το βήμα ή μήπως κατά βάθος βολευόμαστε σε σχέσεις παρανοϊκές ή ακόμα και καταστροφικές απλά και μόνο επειδή δεν θέλουμε να είμαστε μόνοι;

Ας μάθουμε λοιπόν όλοι μας ένα και μόνο πράγμα. Τίποτα δεν χάνεται αν έχει λόγο να μείνει και κανείς δεν μας υποχρεώνει για τίποτα σε αυτή τη ζωή, γιατί είναι μικρή και πρέπει να μάθουμε να την αξιοποιούμε με όσο το δυνατόν πιο σωστές επιλογές. Όλα βέβαια είναι πιο διαφορετικά και πιο πολύπλοκα όταν το θέμα έρχεται στους ανθρώπους, ακριβώς γιατί οι περισσότεροι καταλήγουν να μπαίνουν σε λίστες που φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι μέσα από τις αξιολογήσεις μας, παρά να δείξουν έμπρακτα πόσο πολύ θέλουν εμάς τους ίδιους συνοδοιπόρους στο απρόσμενο και πολλά υποσχόμενο ταξίδι. Και θα σας εξηγήσω γιατί γίνεται αυτό.

Τις περισσότερες φορές περιμένουμε από ‘’στενούς’’, ‘’κολλητούς’’ ή ακόμα και ‘’πολύ καλούς’’ φίλους να μας στηρίξουν σε επιτυχίες και κατρακύλες, όμως μαντέψτε αντιδρούν θετικά μόνο στο πρώτο, ακριβώς γιατί πάντα μα πάντα όλο και κάτι βρίσκει ο καθένας για να επωφεληθεί. Στα δύσκολα λοιπόν όπως συμβαίνει πάντα, γίνονται όλες οι αναθεωρήσεις. Είναι το στάδιο που βλέπεις ότι κοντά σου θα είναι μετρημένα άτομα, ίσως βέβαια και κανένας. Εδώ οι άνθρωποι φεύγουν, επειδή πολύ απλά δεν αντέχουν την κλάψα, τα μούτρα, τα ξεσπάσματά…

Νομίζεις λοιπόν ότι έχεις ανθρώπους δίπλα σου αλλά στην πραγματικότητα εφαρμόζεται η αρχή λίγοι και καλοί. Νομίζεις πως κανείς δεν θα σε προδώσει, επειδή εσύ από πλευράς σου είσαι σωστός, αλλά τελικά έρχεται από ανθρώπους που δεν πίστευες καν ότι θα μπορούσε να υπάρχει και τέτοια πλευρά στον χαρακτήρα τους, ειδικά όταν τα έχεις δώσει όλα για όλα. Ζήλια και φθόνος έρχονται επίσης στο προσκήνιο όταν εσύ με κόπο πετυχαίνεις στόχους, ενώ ο άλλος δεν έχει καταφέρει τίποτα και στο ελάχιστο. Κακία και μίσος ο ένας για τον άλλον, αντί αγάπη, γνησιότητα, ταπεινότητα και ανιδιοτελή στήριξη….

Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι ονειρικές ακριβώς γιατί πάντα ο ένας θα θέλει αυτά που έχει ο άλλος. Αλλά αν αυτή τη φυσική ορμή ή τάση να το πω αλλιώς δεν μπορεί να ελεγχθεί, θα καταλήξεις να γίνεις ένας άλλος άνθρωπος, χάνοντας μαζί με τις αξίες σου, τους ανθρώπους από δίπλα σου. Όλοι πάντα θέλουμε κάτι παραπάνω και αντί να το πετύχουμε με δικό μας αγώνα, προσπαθούμε να πατήσουμε πάνω σε δικούς μας ανθρώπους για να επιβληθούμε. Ως επί το πλείστον, ρηχότητα παντού…

Οι άνθρωποι στη ζωή μας είτε έρχονται είτε φεύγουν είτε επανέρχονται όπως λέει και ο τίτλος για πολλούς λόγους. Μας κάνουν να μαθαίνουμε είτε από λάθη δικά μας, είτε από λάθη άλλων, μας φέρνουν την ευτυχία που εμείς είτε θα την διαχειριστούμε σωστά, είτε θα την κλοτσήσουμε μακριά. Μας διδάσκουν, μας καλλιεργούν ως προς τον τρόπο αντίληψης και το κυριότερο μας ωριμάζουν. Στη ζωή δεν είναι όλα ρόδινα και πάντα μα πάντα μέσα από κάποια δύσκολη κατάσταση υπάρχει ένα θετικό που μπορεί να εμφανίζεται άμεσα, αλλά μπορεί και να προκύψει, αφού έχουμε χάσει κάθε ελπίδα, με τόσα που έχουμε περάσει.

Το σημαντικό είναι να ξέρει ο καθένας μας τι αξίζει και τι θέλει από το παρόν και το μέλλον του. Αν κάτι δεν μας ταιριάζει, μας φθείρει ή μας πληγώνει το εκτοπίζουμε, γιατί θα κινδυνεύουμε να αλλοιωθούμε και εμείς. Ζούμε για εμάς και όχι για τους άλλους, για αυτό και η ποιότητα της ζωής μας αντικατοπτρίζει το ποιόν μας.
Αν κάποιος αξίζει να μείνει θα μείνει, κάνοντας μας να γεννηθούμε ξανα….

(Προτεινόμενο τραγούδι):

Η ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΗΣ DEMY, ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ

Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα…..

Χειροκροτήματα και επευφημίες για την Ελλάδα, που απέδειξε πως μπορεί πολλά. Η Demy λοιπόν ανέλαβε αυτή την αποστολή και μας απέδειξε μαζί με την ομάδα της, ότι με δουλειά, κόπο αλλά και ταλέντο, ο τελικός ήταν ένας απλός προορισμός στο μουσικό αυτό ταξίδι. Η σκηνική της παρουσία με την επιμέλεια του Φωκά Ευαγγελινού έκλεψε τις εντυπώσεις, όπως και η ίδια η παρουσία της τραγουδίστριας, με το φόρεμα να έχουν επιμεληθεί Έλληνες σχεδιαστές. Ερμηνεύοντας το ‘’This is love’’,κατάφερε να μπει στις 10 χώρες που πήραν πρόκριση για τον μεγάλο τελικό, στον οποίο η Ελλάδα θα εμφανιστεί μεταξύ των θέσεων 14 έως 26. Αναμένουμε τα τελικά αποτελέσματα και της ευχόμαστε τα καλύτερα. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ DEMY , ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!!

(Παρακάτω σας έχουμε το live της Demy από τον α΄ημιτελικό της Eurovision):

ΟΛΑ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ 2017

Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα….

Η εταιρία amevents.gr φροντίζει για τη διασκέδασή σας και παρουσιάζει αποκλειστικά για εσάς, τα κυριότερα σχήματα για το 2017 στην Αθήνα, πάντα με εγκυρότητα και προσανατολισμό στις προτιμήσεις του ευρύ κοινού. Παρακάτω φαίνονται τα σχήματα που έχουν κλέψει περισσότερο τις εντυπώσεις κα συνεχίζουν να προκαλούν πανικό:

  • Στο Club 22 κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο ο Πάνος Κιάμος και ο Νίκος Κουρκούλης.
  • Στο Frangelico Summer κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο ο Χρήστος Χολίδης μαζί με τον Κώστα Μαρτάκη και την Βασιλική Νταντά.
  • Στο Fantasia ο Αντώνης Ρέμος και ο Χρήστος Δάντης.
  • Στο YTON έως και 28/05 κάθε Σάββατο και Κυριακή ο Νίκος Βέρτης.
  • Στο Box Athens κάθε Παρασκευή και Σάββατο οι Μέλισσες.

Καλή σας διασκέδαση!!!

‘’COMING SOON: ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΟ ΑΠΟΨΙΝΟ SURVIVOR’’;

Γράφει η Κατερίνα Τσακτσίρα…

Όσο φτάνουν οι παίχτες βήμα – βήμα προς τον τελικό, ο ανταγωνισμός, οι διχόνοιες και οι πισώπλατες μαχαιριές δίνουν και παίρνουν, με τον  Γιώργο Αγγελόπουλο συγκεκριμένα να έχει ενοχληθεί από κάποια εγωιστική στάση και να εκφράζει την ‘’απογοήτευσή’’ του για τον Μάριο Πρίαμου Ιωαννίδη, τον Γιάννη Σπαλιάρα και τον Κωνσταντίνο Βασάλο.

Επίσης όπως όλοι ξέρουμε ο Σπάλιάρας με τον Αγγελόπουλο είχαν μία στενή φιλία, η οποία φαίνεται να κλονίζεται και να περνάει σε άλλο επίπεδο, αυτό του ανταγωνισμού και ίσως και της οριστικής διάλυσης.

Συμπερασματικά λοιπόν, το survivor όσο φτάνει προς το τέλος, φαίνεται να σπέρνει την ατομικότητα αντί του ομαδικού πνεύματος, καθώς ο καθένας θα φροντίσει να φτάσει στην κορυφή με κάθε κόστος. Την ώρα της επόμενης αποχώρησης θα κριθούν όλα!!!

(Παρακάτω σας έχουμε το trailer, για να μπείτε στο κλίμα του αποψινού επεισοδίου):

18 TIPS ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΜΕ ΑΛΛΟ ΜΑΤΙ

Όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολη είναι αυτή η περίοδος και όσοι έχουν τελειώσει τη θεωρούν μελανή σελίδα στο ιστορικό τους, ένας χρόνος που έχασαν τον εαυτό τους και άλλα πολλά. Όμως εδώ σήμερα δεν είμαστε για να αγχώσουμε περισσότερο τα παιδιά, δεδομένης και της απόφασης του Υπουργείου για να δώσουν πρώτα τα ενδοσχολικά και μετά τις Πανελλήνιες, αλλά για να προσφέρουμε μία πιο ευχάριστη νότα στη βαριά αυτή ατμόσφαιρα. Χωρίζοντας λοιπόν τις Πανελλήνιες σε 3 στάδια, θα σας δώσω μερικά tips, για να ελαττώσετε λίγο το άγχος σας, αλλά και για να είστε πιο οργανωμένοι. Πιο αναλυτικά:

1ο στάδιο: Το πριν της ‘’μοιραίας’’ μέρας.

  • Μη διαβάζετε συνεχόμενα αλλά με ενδιάμεσα διαλείμματα, γιατί μετά κουράζεστε και πεινάτε περισσότερο, κυρίως λόγω άγχους.
  • Μη ξενυχτάτε, προσπαθώντας να αποστηθίσετε μέχρι και τελευταία στιγμή ό,τι μπορείτε. Απλά απολαύστε τον ύπνο σας και σηκωθείτε λίγο πιο νωρίς για μία επιφανειακή επανάληψη. Πιο πολλά θα μείνουν στο μυαλουδάκι σας πιστέψτε με.
  • Να κοιμάστε τουλάχιστον 7 – 8 ώρες ημερησίως.
  • Να τρώτε υγιεινά και πλούσια γεύματα και όχι πολλές σοκολάτες, καθώς είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι φέρνουν υπνηλία. Οπότε για ενέργεια να προτιμάτε υδατάνθρακες και μαύρη σοκολάτα, που και έχει πιο λίγες θερμίδες (για όσες ενδιαφέρονται) και η οποία μάλιστα κάνει καλό και στον εγκέφαλο.
  • Μην μαθαίνετε μόνο παπαγαλία (για τη θεωρητική περισσότερο), εκτός αν είναι κάποιος ορισμός ή κάτι που πρέπει να περιγραφεί όπως είναι. Βάλτε και λίγο τη δική σας έκφραση.
  • Αν το φροντιστήριο δεν σας εκφράζει, μην πηγαίνετε μόνο και μόνο επειδή σας λένε όλοι ότι είναι καλύτερα και ότι μόνο με αυτό περνάς (σας φέρνω και ζωντανό παράδειγμα εμένα που χωρίς φροντιστήριο, πέρασα με την πρώτη στην αρχική μου προτίμηση). Θα περάσετε με προσωπική θέληση και ικανοποίηση και όχι με εξαναγκασμό.

2ο στάδιο: Και επιτέλους η ημέρα εκείνη έφτασε….

  • Οργανωθείτε από βραδύς. Βάλτε στην τσάντα σας στυλό, ταυτότητα και ότι άλλο χρειάζεστε (δύο – τρείς καραμέλες σε περίπτωση που χρειαστείτε κάτι γλυκό).Καλό είναι να έχετε μαζί σας είτε μία εικόνα είτε κάποιο γούρι, γιατί όλα αυτά να ξέρετε τονώνουν εκείνη τη στιγμή την ψυχολογία σας και ας μην το καταλαβαίνετε.
  • Ένα μπουκαλάκι νερό είναι πάντα αναγκαίο και ας μην το χρησιμοποιήσετε.
  • Δεν είναι κακό να απομονωθείτε λίγο από τα γνωστά πηγαδάκια που μαζεύονται και ανακυκλώνουν τα μαθήματα, γιατί έτσι γλιτώνετε επιπλέον άγχος. Αντ΄αυτού, προτείνω λίγη μουσική.
  • Αν λίγο πριν έρθουν τα γραπτά σας πιάσει black out και νομίζετε ότι τα έχετε ξεχάσει όλα, μη σας πιάσει καμία τρέλα και φύγετε. Απλά πάρτε μία βαθιά ανάσα και όλα τα υπόλοιπα θα βγουν στην πορεία από μόνα τους.
  • Ξεκινάμε πάντα από τα εύκολα προς τα δύσκολα, για να έχουμε περισσότερο χρόνο να σκεφτούμε.
  • Να θυμάστε το σκοπό για τον οποίο γίνεται όλο αυτό, ώστε να δώσετε μέσα από τα γραπτά σας τον καλύτερό σας εαυτό!!!

3ο στάδιο: Και επιτέλους γιορτήηηηηη.

  • Μην επαναπαύεστε απαραίτητα ότι τα πήγατε τέλεια, γιατί καλώς ή κακώς αυτό είναι κάτι που θα το κρίνει ο βαθμολογητής. Να είστε επιφυλακτικοί και σίγουροι ταυτόχρονα.
  • Μην μπαίνετε να βλέπετε λύσεις, γιατί μπορεί αν δεν είστε σίγουροι για κάτι να αγχωθείτε περισσότερο και αυτό δεν θα σας κάνει καλό για τα υπόλοιπα μαθήματα.
  • Να έχετε πάντα εναλλακτικές σε περίπτωση που δεν περάσετε στην πρώτη επιλογή, παρ΄όλο που κανείς δεν θέλει να σκέφτεται αυτό το ενδεχόμενο.
  • Αν το άγχος σας βγει συσσωρευμένο μετά, μη διστάσετε να το εξωτερικεύσετε. Κανείς δεν θα σας παρεξηγήσει. Είναι κάτι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό.
  • Υπομονή μέχρι τα τελικά αποτελέσματα. Οι μέρες δεν θα περάσουν αστραπή επειδή εσείς το θέλετε.
  • Τα καλά αποτελέσματα αξίζουν ένα party. Για αυτό βγείτε έξω και σπάστε τα. (Συγγνώμη γονείς χιχιχιχιχι….).

Κλείνοντας, αυτή είναι η δική μου εκδοχή για να σας πω καλή επιτυχία με τα μυαλά στο κεφάλι σας και πάντα συγκεντρωμένοι από την αρχή μέχρι το τέλος. Ξέρω δεν είναι εύκολο και σχεδόν όλοι έχουμε περάσει από αυτό, αλλά σκεφτείτε πόσες πόρτες σας ανοίγονται στο μέλλον και πόσο ακόμα θα διευρυνθούν οι ορίζοντες σας. Όσο για τους γονείς, προσπαθήστε να μην αγχώνετε και να μην πιέζετε τα παιδιά σας, γιατί όλο αυτό δεν θα οδηγήσει πουθενά. Αντίθετα να είστε περήφανοι που προσπαθούν τόσο πολύ για κάτι που επιθυμούν. Ακόμα και για αυτούς που δεν θα δώσουν εύχομαι ολόψυχα ό,τι καλύτερο στη ζωή τους. Όλα στη ζωή θέλουν δύναμη, χαμόγελο και αισιοδοξία!!!

Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα…..

(Είπα να σας αφιερώσω και ένα τραγουδάκι, που όλοι το ξέρουν και αποτελεί σταθμό της ζωής μας):