Μήνας: Ιανουάριος 2018

Γράφει η Κατερίνα Τσακτσίρα…

 

Λίγη η ζωή για μικρούς ανθρώπους και μικρή καθημερινότητα. Τα προβλήματα πολλά θα μου πει κανείς, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν είναι αργά για να αναθεωρήσεις και να δεις τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου και αν παρόλα αυτά είσαι ευτυχισμένος. Τι είναι όμως πιο σημαντικό: Να έχεις πολλούς ανθρώπους κοντά σου που στην ουσία δεν σε νοιάζονται απλά για να νιώθεις εσύ καλά ή να είσαι πλήρης με λίγους βασικούς ανθρώπους με ανεκτίμητες στιγμές;

Ως κοινωνικό ον, έχεις την ανάγκη να γνωρίζεις ανθρώπους, να μοιράζεσαι στιγμές και από τη μία καλά θα κάνεις. Όμως τι γίνεται σε πιο προσωπικές στιγμές, όταν θα θέλεις να μοιραστείς ένα δικό σου κομμάτι, ακόμα και αν θέλεις να ζητήσεις βοήθεια και να ανοιχτείς; Είσαι σίγουρος πραγματικά ότι όλοι αυτοί στους οποίους είσαι δίπλα και βοηθάς ότι είναι όντως εκεί;

Δυστυχώς η κοινωνία μας πλέον λειτουργεί σαν ένα μεγάλο αρπακτικό που όποιος έχει λεφτά, φήμη ή γενικότερα είναι ευτυχισμένος πέφτουν πάνω του να τον φάνε. Στην αρχή δεν θα το καταλάβεις, μέχρι να έρθει το κατάλληλο άτομο που θα σε αφυπνίσει και θα σε κάνει να δεις τι έχεις δίπλα σου και αν αυτό το κάτι σε ικανοποιεί.

Όταν λοιπόν βλέπεις ότι βοηθάς αλλά δεν βοηθιέσαι, αγαπάς αλλά δεν αγαπιέσαι, στηρίζεις αλλά δεν στηρίζεσαι και όλοι είναι εκεί μόνο για το συμφέρον ή για οποιαδήποτε άλλη εξυπηρέτηση, πρέπει επιτέλους να καταλάβεις ότι όλοι αυτοί δεν είναι για εσένα…

Οι τοξικοί άνθρωποι εκτός ότι μας κάνουν δυστυχισμένους, μας προσδίδουν αυτή τη βασανιστική μοναξιά, στην οποία δεν ξέρουμε από πού να πιαστούμε. Και όλα αυτά επειδή ξεχωρίζουμε ανάμεσα στο κοπάδι που πάει τυφλά μόνο εκεί που το οδηγούν. Που θέλει μόνο τη βολή του και να περνάει καλά. Άλλο όμως το περνάω καλά και βολεύομαι και άλλο το να θέλω να χτίσω μία υγιής σχέση με ανθρώπους θα είναι εκεί για εμένα.

Να θυμάστε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Το θέμα είναι τι αξία θα δώσουμε εμείς για να γίνει και αν θα καταφέρουμε να το κρατήσουμε ή να το χάσουμε… Μην φοβάστε τη διαφορά. Οι λίγοι και καλοί θα σας δώσουν ασφάλεια, ενώ οι πολλοί μία μόνιμη αβεβαιότητα. Ανοίξτε τα μάτια σας και δείτε τη διαφορά. Δεν θα χάσετε!

(Προτινόμενο τραγούδι):

Γράφει η Κατερίνα Τσακτσίρα…

 

Το παρελθόν, είναι γεγονότα, στιγμές, συναισθήματα, που στιγμάτισαν κατά κάποιο τρόπο τη ζωή μας και συνάμα μας άλλαξαν, είτε προς μία πιο θετική μας πλευρά, είτε προς κάτι σκληρό και απλησίαστο ή ακόμα και συνδυασμός αυτών. Λύση όμως δεν είναι η ανακύκλωση, αλλά να μείνει απλά ως μία ανάμνηση που καλώς ή κακώς έγινε και στο χέρι μας είναι να μην ξαναγίνει…

Το παρελθόν κάποιου δεν είναι απαραίτητο να του έχει αφήσει ωραίες αναμνήσεις. Ή ακόμα και να υπήρχαν, θα έχουν σίγουρα επισκιαστεί με τον πόνο και τη θλίψη που εκείνος ο άνθρωπος τους προκάλεσε. Και μη μου πει κανείς ότι πιστεύει όλους όσους χώρισαν πολιτισμένα, γιατί αυτό γίνεται μόνο εν κοινή συναινέσει, στο στάδιο δηλαδή που και οι δύο έχουν επιλέξει χωριστούς δρόμους, οπότε εκεί δεν μιλάμε για πόνο, αλλά για ανακούφιση. Πραγματικός πόνος και βαθύ απωθημένο είναι όταν για διάφορους λόγους δύο άτομα που αγαπιούνται πολύ αναγκάζονται να ζήσουν χωριστά και να ακολουθήσουν επειδή ‘’επιβάλλεται’’ χωριστούς δρόμους. Εδώ δεν παραδίδεται τίποτε άλλο από ένα άψυχο και μη δοτικό σώμα και πνεύμα.

Οι άνθρωποι αλλάζουν και οι άνθρωποι που τους γνωρίζουν στο παρόν βλέπουν έναν άνθρωπο φοβισμένο που δεν ξέρει αν αυτά που θα δώσει θα εκτιμηθούν, που δεν ξέρει αν αυτός ο άνθρωπος θα θέλει να τον ανακαλύψει και να ενδιαφερθεί πραγματικά και που δεν ξέρει αν σε μία δυσκολία θα είναι εκεί στήριγμα. Δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο από το να τολμήσει ξανά και να ανοίξει τα χαρτιά του ακόμα και με ρίσκο να χάσει.

Γιατί τελικά η αγάπη μοιάζει και λίγο με παιχνίδι τύχης: ποντάρεις και αν είναι γραφτό να γίνει θα γίνει ακόμα και με τίμημα τη μετέπειτα αποτυχία.

Το παρελθόν λοιπόν να το θυμάσαι και να γελάς όπως λέει και ο τίτλος του σημερινού μας άρθρου, γιατί πολύ απλά πρέπει να νιώθεις περήφανος που τόλμησες, άλλαξες και μπορείς ξανά να σταθείς στα πόδια σου και να ελπίζεις. Αλλάζω σημαίνει προχωράω μπροστά και βλέπω την προοπτική για αλλαγή, όσο φαινομενικά δύσκολο και να φαίνεται. Και θα δεις στην πορεία που τελικά ευχαριστείς το παρελθόν για όλα όσα σου πρόσφερε, για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, είτε από μόνος σου, είτε με τη βοήθεια του παρόντος, που μπορεί να γίνει και μέλλον!!!

(Προτεινόμενο τραγούδι):