Γράφει η Κατερίνα Τσακτσίρα…
Λίγοι είναι οι άνθρωποι στις μέρες μας που θα δείξουν καλά στοιχεία του εαυτού τους, χωρίς να βγάλουν αυτή την κακία και τη μιζέρια που δυστυχώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι εκδηλώνουν. Λίγοι είναι αυτοί που δεν θα είναι φιλοχρήματοι σε τέτοιο βαθμό, που άνετα μπορούν να σε υποβιβάσουν και να πατήσουν την αξιοπρέπεια σου, μόνο και μόνο για να καλύψουν την πάρτι τους.
Αυτοί όμως που την πληρώνουν πάντα είναι οι άνθρωποι οι διαφορετικοί, αυτοί που είναι έντιμοι, ειλικρινείς και τους αρέσουν οι καθαρές δουλειές και οι ξεκάθαρες κουβέντες. Μπορεί αυτό να μας αποξενώνει από τον υπόλοιπο κόσμο και να μας κάνει να νιώθουμε μόνοι, αλλά μας δίνει ένα πολύτιμα αγαθά, όπως ελευθερία, ψυχική ηρεμία, πληρότητα κ.α. Γιατί λοιπόν επειδή λειτουργούμε έτσι, πρέπει να εισπράττουμε και την κοροϊδία του καθενός; Γιατί να πρέπει ο καθένας να μας υποβιβάζει και εμείς να στεναχωριόμαστε και παρά τα ξεσπάσματα μας, να εξακολουθούμε να το κρατάμε και να αναλωνόμαστε;
Γιατί πολύ απλά κατά βάθος μας πειράζει που όλοι δεν έχουν έστω και σε μικρό βαθμό τις αξίες που πρεσβεύουμε εμείς και που ο κόσμος εξακολουθεί να λειτουργεί προς τα πίσω αντί προς τα μπροστά. Μας πειράζει που όλοι αυτοί είναι έξυπνοι, αλλά με την έννοια της πονηριάς και του ανούσιου μπλα μπλα, ενώ εμείς όπως λέει και ο λαός πάμε με την ειλικρίνεια και τον σταυρό στο χέρι. Αυτό είναι λοιπόν το λάθος μας και ούτε είναι τυχαία η φράση ″μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι″.
Έτσι καταλήγουμε να νιώθουμε οργή, μίσος, αδικία, νομίζοντας κάποιες φορές ότι εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να αλλάξουμε και όχι εκείνοι…
Εγωιστικό λοιπόν ή όχι εγώ θα παραθέσω το εξής: Ένα μεγάλο κρίμα για τέτοιους ″ανθρώπους″, που νομίζουν ότι μπορούν έτσι εύκολα και απλά να ποδοπατούν την καλοσύνη μας και το μυαλό μας, νομίζοντας πως με τον τρόπο αυτό καταφέρνουν να μας ξεγελούν. Μην αλλάξετε όμως για κανέναν. Καλύτερα γεμάτοι καλοσύνη (με όρια πάντα σε όλους τους τομείς), παρά ψεύτικοι άνθρωποι, υποκινούμενοι από συμφέρον που φτάνει μέχρι και τα όρια της ψευτιάς και της αηδίας που σου προκαλούν.
Πραγματικός άνθρωπος είναι ο καλός άνθρωπος, εκείνος που σέβεται, εκτιμά, αναγνωρίζει, ευχαριστεί και ζητάει συγγνώμη όταν πρέπει. Όλοι οι υπόλοιποι είναι απλώς υποκείμενα, που υπάρχουν για να μας ταλαιπωρούν και να προσδίδουν αυτή τη δυσάρεστη νότα στη ζωή μας…
(Προτεινόμενο τραγούδι):