Γράφει η Τσακτσίρα Κατερίνα…
Ποιος είπε ότι τα ζώα δεν έχουν ψυχή, συναισθήματα και μία γενικότερη υπόσταση που όλοι εμείς οι άνθρωποι, τα ‘’έλλογα’’ όντα έχουμε; Ποιός είπε ότι αυτά δεν νιώθουν, δεν πονάνε και δεν αναγνωρίζουν την ευτυχία από την απώλεια, τον διαρκή αγώνα για επιβίωση από την ασφάλεια; Και όμως τελικά εμείς δεν φαίνεται να αναγνωρίζουμε αυτές τις αξίες και αυτό φαίνεται και στην παιδεία μας, απέναντι στα ζώα, καθώς επικρατεί πολύ εκμετάλλευση, για να εξυπηρετηθούν τα καταναλωτικά συμφέροντα, πολύς βασανισμός, για να ανακαλύψουν τα φάρμακα και πολλά άλλα μαζί με τις παρενέργειες τους, για να είμαστε εμείς ‘’καλά’’, αλλά και πολλές δολοφονίες, για να στολίζουμε τα σώματα μας με νεκρά απομεινάρια. Και όλα αυτά γιατί; Ο λόγος πάντως όχι άγνωστος….
Κάθε μέρα σχεδόν ακούμε περιστατικά στα οποία ζώα κακοποιούνται βάναυσα, απλά και μόνο επειδή για τους ανθρώπους αποτελούν συστατικά. Ενέσεις, αιχμαλωσία, περιορισμός… Τίποτε άλλο δεν γνωρίζουν τα άμοιρα αυτά πλάσματα και είναι βέβαιο πως δεν θα ξαναδούν το φως της ημέρας ποτέ ξανά. Το μέλλον είναι προκαθορισμένο και συγκριτικά με τον πόνο που νιώθουν, πιο καλή είναι μία γρήγορη λύση….
Ζώα που χρησιμοποιούνται για θεάματα και εκτελούν τα βίτσια του κάθε υποτιθέμενου προπονητή. Όλα στον έξω κόσμο μία καλοστημένη βιτρίνα, ενώ από πίσω επικρατεί σκληρότητα, συνοδευμένη με ξύλο, με σκοπό την υποταγή σε θελήματα, που δεν αρμόζουν σε ένα ζώο και τον ρόλο που έχει στη φύση.
Στον τομέα της παραγωγής ακόμα, που τα ζώα εξαντλούνται και πεθαίνουν από κακές συνθήκες διαβίωσης και ένα σωρό άλλες αρρώστιες, για να γίνει γρήγορα η παραγωγή. Άλλωστε, όσο πιο πολλά προϊόντα, τόσο πιο μεγάλο κέρδος από την παραγωγή. Έτσι λοιπόν, τα νεογέννητα απομακρύνονται από τις μαμάδες τους και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Ένας κύκλος χωρίς σεβασμό, με γνώμονα το συμφέρον. Εδώ συμπεριλαμβάνεται και η παραγωγή δερμάτων γενικότερα, όπου τα ζώα αφήνονται ζωντανά χωρίς το δέρμα τους να πεθάνουν, είτε από αιμορραγία, είτε από μολύνσεις, για να έχουμε εμείς τις ακριβές τσάντες, παπούτσια, πορτοφόλια και πολλά άλλα παράγωγα. Εμείς χαιρόμαστε που τα αποκτήσαμε, αγνοώντας όμως τη θυσία των ζώων που κρύβεται πίσω από την πολυτέλεια που θέλουμε εμείς να έχουμε πάση θυσία.
Κανείς λοιπόν δεν αναλογίζεται, τι κακό κάνει στα αθώα αυτά πλάσματα, που μπορούν να δώσουν παραπάνω αγάπη από όση φαντάζεστε. Οι άνθρωποι για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του πλανήτη που οι ίδιοι δημιούργησαν, στρέφονται εις βάρος της φυσικής ζωής του πλανήτη που απομένει. Λες και δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε άλλα υλικά και να φτιάχνουμε τα ίδια πράγματα. Λες και δεν μπορούμε να έχουμε ένα πιο υγιεινό περιβάλλον εκτροφής. Λες και δεν μπορούμε να σώζουμε και να προλαμβάνουμε όσο μπορούμε καταστάσεις, από το να τα αφήνουμε όλα στο χείλος του γκρεμού….
Δεν λέω να γίνουν όλοι vegan ή χορτοφάγοι για να λυθεί το πρόβλημα. Αλλά για όλα χρειάζεται συνείδηση και ευαισθησία, γιατί όλοι είμαστε μέρος αυτού του κόσμου και οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα για να παρατείνουμε τη διάρκεια ζωής του. Να θυμάστε ότι κατοικίδια δεν είναι μόνο τα σκυλιά ή οι γάτες, αλλά όλα τα ζώα που αξίζουν φροντίδα ή περίθαλψη. Τα ζώα δεν είναι παιχνίδι, για να τα αγοράζουμε και να τα πετάμε όταν τα βαρεθούμε. Ούτε να τα χρησιμοποιούμε ή να τα βασανίζουμε επειδή έτσι ξυπνήσαμε ένα πρωί. Και εφόσον δεν θα μας άρεσε να είμαστε στη θέση των πλασμάτων αυτών, ας αναλάβει δράση ο καθένας μας ατομικά όσο μπορεί. Οι οργανώσεις και οι εκστρατείες βελτιώνουν πράγματα, αλλά για να μειωθεί σε σημαντικό βαθμό η κατάσταση, χρειάζεται και το δικό μας λιθαράκι.
Δίνω για να πάρω αυτά που μου προσφέρει ο πλανήτης και σέβομαι ό,τι έχει ζωή!!!
(Παρακάτω σας έχω ένα βίντεο επίκαιρο και προβλέψιμο):